بیش از ۶۵ میلیون کلنی زنبور عسل در جهان وجود دارد که حدود ۳۵/۵ درصد این رقم معادل پنج میلیون و ۱۱هزار کلنی آن در ایران است.
امروزه زنبورداری به عنوان یکی از رشته‌های کشاورزی در تمام کشورهای جهان به رسمیت شناخته شده است . تقریبا در تولید بیشتر میوه‌ها و بذرها وجود زنبور عسل برای گرده افشانی الزامی است.
گرده افشانی ۴۷ درصد از محصولات کشاورزی وابسته به زنبور عسل است .از این رو است که ارزش اقتصادی زنبور عسل را در دنیا ۲۵ الی ۱۰۰ برابر ارزش عسل تولید شده در سال محاسبه میکنند.
در ایران بیش از دو میلیون کندوی مدرن با تولید متوسط ۱۰کیلو گرم عسل به ازای هر کندو در سال وجود دارد به این ارقام می‌بایست، سیصد هزار کندوی بومی با تولید متوسط ۳ کیلو گرم عسل برای هر کندو در سال را افزود.
میزان مصرف سرانه عسل در کشورمان ۶۰۰ گرم است به طوری که مصرف سرانه این محصول در جهان ۲۳۵ گرم است و به همین جهت ایران در رتبه قابل قبولی از مصرف سرانه عسل در دنیا قرار دارد.
اما در مقایسه با کشورهای توسعه یافته که میزان مصرف آن‌ها بالای ۲۰۰۰ گرم است باید بتوانیم در جامعه نقش مصرف عسل را به عنوان عامل سلامت و افزایش سطح سلامت مردم فرهنگ‌سازی و همانند بسیاری از کشورها به عسل به عنوان یک ماده غذایی مفید و یک داروی موثر بر درمان بسیاری از بیماری‌ها نگاه کنیم.
شافعی تولیدکننده عسل گفت: هیچ جانداری به اندازه زنبور عسل به انسان کمک نمی‌کند. در قدیم هر دارویی را با عسل مخلوط می‌کردند، زیرا خاصیت بهبود بخشی داروها را چند برابر می‌کرده و امروزه هم از عسل در بسیاری از محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده میکنند.
وی افزود: توسعه صنعت تولید عسل بیش از آن‌که به نفع تولیدکننده باشد، ۹۰ برابر بیشتر به نفع کشاورزی و اقتصاد کشور است. گسترش زنبورداری نه تنها در افزایش تولید عسل تاثیرگذار است بلکه در توسعه بخش کشاورزی بسیار اثربخش بوده و به استقلال و خودکفایی کشور کمک می‌کند.
شافعی خاطر نشان کرد: کشور ما در صادرات عسل طی سال‌های ۷۷ تا ۷۹ با پنج هزار تن صادرات سالانه، شرایط خوبی داشته ولی در سال‌های بعد از آن با کاهش چشم‌گیری مواجه بود و به سه هزار تن در سال رسید که این کاهش به کیفیت عسل، نحوه بسته‌بندی و بازاریابی عسل مربوط است.
این تولیدکننده ضمن اشاره به جایگاه عسل ایران، گفت: در جهان ۶۵ میلیون کلنی زنبور عسل وجود دارد که ۳۵/۵ درصد این رقم معادل پنج میلیون و ۱۱ هزار کلنی آن در ایران است.
شافعی به گمنام ماندن عسل ایرانی اشاره کرد و گفت: این اواخر به علت مشکلات بسته‌بندی عسل ایرانی بصورت فله‌ای به کشورهای همسایه صادر و بسته‌بندی می‌شود و پس از آن به نام خودشان به کشورهای اروپایی صادر می‌شود.
وی پایین بودن سطح سواد تولید کنندگان، آشفتگی بازار عسل و مشکل بودن تشخیص عسل طبیعی از غیرطبیعی و تاثیر پایین آمدن مصرف سرانه و اعتماد مصرف کننده به لحاظ این مشکل را از دیگر چالش‌ها و تنگناهای این بخش عنوان کرد.
وی در پایان خاطر نشان کرد: با اجرای تدابیر لازم و توجه بیشتر به زنبورداران و تولیدکنندگان، ضمن قوت گرفتن صادرات مستقیم از ایران واردات عسل نامرغوب از کشورهای خارجی قطع شود، تا قدرت از دست رفته بازار تولیدکننده‌ها بیش از پیش قوت گیرد و عسل ایرانی، ایرانی بماند.