بیماری معمولاً در اسفند و فروردین ظاهر و در اردیبهشت و خرداد فروکش می‌نماید. در سطح کلنی، بیماری به شیوه‌های مختلف گسترش می‌یابد، اما همیشه عامل بیماری با واسطه اسپور‌ها همراه غذا، وارد روده میانی می‌شود.
ادامه مطلب ...روش قابل اطمینانی که بوسیله آن بتوان بیماری را در محل زنبورستان تشخیص داد، وجود ندارد. وجود زنبورهایی که قادر به پرواز نیستند در نزدیکی سوراخ پرواز می‌توان دلیل بر وجود این بیماری در کندو و یا زنبورستان باشد.
ادامه مطلب ...انتقال بیماری به وسیله آب و مدفوع زنبورهای بیمار و یا غذاهای آلوده به اسپور نوزما و همچنین به وسیله زنبورهای نر که مجازند به تمام کندوها آزادانه رفت و آمد کنند، انجام می‌گیرد. جمعیت های ضعیف و کم زنبور، زود و به راحتی به این بیماری مبتلا می‌شوند.
ادامه مطلب ...در مراحل اولیه، بیماری را به سختی می‌توان تشخیص داد. اما قارچ به سرعت رشد می‌کند و در نزدیک نقطه پایانی سر لارو، شبه حلقه زرد‌رنگ متمایل به سفید تشکیل می‌دهد.
ادامه مطلب ...هم نوزادان و هم زنبوران بالغ نسبت به بیماری حساس هستند اما آلودگی لاروها بیشتر از آلودگی زنبوران بالغ گزارش می‌شود. تلفات در بالغین بیشتر است و بیماری در مناطق مرطوب بیشتر دیده می‌شود.
ادامه مطلب ...انواع آسپرژیلوس ها نظیر آسپرژیلوس فلاووس، آسپرژیلوس فومیگاتوس، آسپرژیلوس نیجر،... سبب بیماری نوزادان سنگی شده اند.
ادامه مطلب ...عصاره بدست آمده از لاروهای بیمار یا سر زنبوران بالغ مبتلا، محتوی مقادیر زیادی ویروس بیماری کیسه‌ای نوزادان است که با تشکیل باند منفرد رسوبی بین آنتی سرم ویروس خالص و خود ویروس، روی صفحه آگار نشان داده می‌شود.
ادامه مطلب ...زنبوران بالغ یا جوان با تغذیه از مواد غذایی آلوده به ویروس، به بیماری مبتلا می‌شوند.
ویروس در سیتوپلاسم سلول‌های عضلانی و سلول‌های چربی بدن لارو و زنبوران بالغ، بیشتر از سایر سلول‌ها دیده می‌شود.
ادامه مطلب ...این انگل از خانواده تاکنیده، سارکوفاژیده، کنوپیده است که زندگی انگلی (دوره لاروی حشرات) را در بدن دیگر موجودات آلی تر از خود را می گذارد (مثل مگس ها) میاز می گویند.
ادامه مطلب ...گونه‌های موتیلا که به مورچه‌های مخملی یا گاوکش معروف‌اند، زنبوران انگلی بوده به طور انفرادی زندگی می کنند.
ادامه مطلب ...